1. |
Hermit - Jan Sanen
03:57
|
|||
A storm-beaten old watch-tower,
A blind hermit rings the hour.
All-destroying sword-blade still
Carried by the wandering fool.
Gold-sewn silk on the sword-blade,
Beauty and fool together laid.
|
||||
2. |
||||
3. |
||||
O rose, o lovely lips,
And beyond all the limits
Of comeliness
Which first ablow
Dost smile, to me
Thy life is but too brittle
And must, woe, woe
Withered be the morning come
Be whole and live within my soul
There may thou, free and rich
With uncorrupted colour
And mirrored in the depth of memory be held
And live, although thy stem
and root, and all, have perished
Though wind which all bereeves
Be playing with thy leaves!
|
||||
4. |
||||
Oh you fat, well fed wellclothed fly, which
I did oh so duly, then and there around me stirring spy
Flying, faring, feathering rushing in the ray of sun
With your snoring, high and hollow voiced flusterrun
Ah I know not one who ever with a rhyme or two
Did endow you, though you sing, and ever sang, and true
As long at least as blackbird robin did or nightingale
True as fine at least as honeybee and crickettale.
Oh you fat and well-contented well-disposed trumpetchord
Never did I view nor hear you winglets soar, and like
Two tiny panes, of glass drum Be it late or soon,
But ‘t was weather clear and summery, with the sunny boon!
Oh you funny beastie, would that I, as well as all
Should fill with delight, as you did, now my heart and wish and will
That you, snoring, glorious in the splendid sun we see
Would evermore show the way to the steady simple glee
|
||||
5. |
||||
6. |
||||
7. |
||||
8. |
||||
9. |
||||
10. |
||||
Voor dag en dauw is morgenlicht
een veilig onderkomen
komt eindelijk het land in zicht
lekt langzaam uit de bomen
Al zijn de dagen nog te kort
ik zie de troposfeer
die in jouw ogen lichter wordt
als keer en ommekeer
De regen spant zijn boog
Het regenschip gezonken
Een vogel schiet omhoog
De zon schiet duizend vonken!
De dagen en de nachten
waaien in de wind uiteen
Er danst in mijn gedachten
een zingend kind om ons heen
met bloesems in de ene hand
rijpe kersen in de andere
|
||||
11. |
||||
Metamorfose, verbleekte maan
Wie heeft de nacht verborgen?
Hoe heimelijk is de zon opgegaan?
Hoe voortvluchtig is de morgen!
Zo loop ik naar buiten
te laat ontwaakt, mijn gedachten weerspiegeld in de ruiten: wie de nacht kent slaapt te lang!
Langs de spottende huizenrij
zelfs de vogels honen mij:
aaien, zaaien
weten hoe de wind zal draaien!
Hart op breken, vossenjacht
hoop ik, zo loop ik op hoop van zege
De blaffende honden van de nacht
Ontvlucht ik, zo ben ik al halverwege!
Looppas versnellen met haast en spoed
De wind vergezellen is zelden goed
want zie de tijd heeft vleugels
Paard zonder ruiter, bliksemschicht
en niemand houdt de teugels
niemand ment het licht!
Terwijl ik langs het flatgebouw
voorbij de metamorfose
van het tuintje met de rozen
loop, langs de doornen en de dauw
Met al mijn zinnen
verjaag ik de straat
ademloos om tijd te winnen!
Maar ik kom te laat…
|
||||
12. |
||||
Arcadia
oneindige rust
landschap van lichtfonteinen
en in een horizon van verte
de pastorale van het open veld
Arcadia van eeuwige vrede
Het leven heeft er geen naam
geen jammerklacht
De stilte lacht
en voelt er zich veilig
Maar geen voetstap loopt over het zand
Geen kind wordt ooit geboren
Geen vogel vliegt over het land
Alle wegen lopen verloren
in Arcadia
|
||||
13. |
||||
Zoals de zon stijgt
zoals de zon hoog boven water
nog hoger dan de leeuwerik stijgt:
zo bid ik mijn onrust en bid ik mijn streven
zo zing ik de zomer, ontvlucht ik de nacht
zo word ik door licht en geheimen omgeven
zo vul ik de ruimte, ontdek ik mijn kracht
zo bid ik, bezit ik dit erfelijk leven
bid ik de aarde in mijn macht
Maar als de nacht valt
zoals de dag diep onder water
nog dieper dan de schemering valt
Dan zing ik dit inwendig lied
fluister ik: aarde, ontken mij niet
|
||||
14. |
||||
15. |
||||
Bien sûr il y a les guerres d'Irlande
et les peuplades sans musique
Bien sûr tout ce manque de tendres
il n'y a plus d'Amérique
Bien sûr l'argent n'a pas d'odeur
mais pas d'odeur me monte au nez
Bien sûr on marche sur les fleurs
mais voir un ami pleurer!
Bien sûr il y a nos défaites
et puis la mort qui est tout au bout
Nos corps inclinent déjà la tête
étonnés d'être encore debout
Bien sûr les femmes infidèles
et les oiseaux assassinés
Bien sûr nos coeurs perdent leurs ailes
mais voir un ami pleurer!
Bien sûr ces villes épuisées
par ces enfants de cinquante ans
Notre impuissance à les aider
et nos amours qui ont mal aux dents
Bien sûr le temps qui va trop vite
ces métros remplis de noyés
La vérité qui nous évite
mais voir un ami pleurer!
Bien sûr nos miroirs sont intègres
ni le courage d'être juifs
ni l'élégance d'être noires
On se croit mèche on n'est que suif
et tous ces hommes qui sont nos frères
Tellement qu'on n'est plus étonnés
Que par amour ils nous lacèrent
mais voir un ami pleurer!
|
||||
16. |
Tears - Django Reinhardt
03:51
|
Jan Sanen Antwerp, Belgium
Antwerp Based classical guitar player.
Teaches chamber music and guitar in the Royal Conservatory of Antwerp.
Forms a guitar duo with An Volders: TEYATA
Streaming and Download help
Jan Sanen recommends:
If you like Musique Belgique Gitarique 2, you may also like: